บทที่ 1
ความหมาย ความสำคัญของการท่องเที่ยว
"การท่องเที่ยว" คือการเดินทาง ไปเยี่ยมชมสถานที่ต่าง ๆ หรือเพื่อไปร่วมกิจกรรมบางอย่าง เยี่ยมเยือนญาติมิตร ไปประชุม หรือบางคนอาจจะนึกถึงชาวต่างประเทศ สะพายกระเป๋า เดินอยู่กลางถนน นอนอาบแดดอยู่ริมชายหาด
ความหมายของการท่องเที่ยว
การท่องเที่ยวเป็นรูปแบบกิจกรรมหนึ่งของนันทนาการ(Recreation) ซึ่งคล้ายกับกิจกรรมทางการกีฬา หรืองานอดิเรก และการใช้เวลาว่าง การท่องเที่ยวเกี่ยวข้องกับการเดินทาง จึงมีปัญหาตามมาว่า การเดินทางที่จัดเป็นการท่องเที่ยวต้องมีจุดประสงค์อย่างไร และเดินทางด้วนระยะเท่าใด
การประชุมของสหประชาชาติว่าด้วยเรื่องของการเดินทางและการท่องเที่ยวระหว่างประเทศที่ กรุงโรม ประเทศอิตาลี และได้ยอมรับข้อเสนอเกี่ยวกับคำจำกัดความของการท่องเที่ยวจากนักวิชาการจากองค์การการท่องเที่ยวระหว่างประเทศ (IUOTO: The International Union of Official Travel organizations ต่อมาได้กลายเป็นองค์การท่องเที่ยวโลกในปี พ.ศ.2513 : World Tourism Organization, WTO) ว่าการเดินทางที่จัดเป็นการท่องเที่ยวต้องมีลักษณะดังนี้
1.เป็นการเดินทางจากที่อยู่อาศัยปกติไปยังที่อื่นเป็นการชั่วคราว
2.เป็นการเดินทางด้วยความสมัครใจ
3.เป็นการเดินทางด้วยวัตถุประสงค์ใดๆ ก็ตามที่มิใช่เพื่อการประกอบอาชีพและการหารายได้
จากนิยามความหมายของการท่องเที่ยวที่มาจากการประชุมในปี พ.ศ.2506 ให้คำนิยามเรียกผู้ที่เดินทางเพื่อการท่องเที่ยวว่า ผู้เยี่ยมเยือน (Visitor) ซึ่งจำแนกออกเป็นนักท่องเที่ยว (Tourist) และนักทัศนาจร(Excursionist)
นักท่องเที่ยว (Tourist)
คือผู้ที่มาเยือนชั่วคราวและพักอาศัย ณ สถานที่ที่ไปเยี่ยมเยือนอย่างน้อย 24 ชั่วโมง ด้วยจุดประสงค์เพื่อใช้เวลาว่างหรือเพื่อประกอบธุรกิจ เยี่ยมเยือนญาติพี่น้อง
นักทัศนาจร (Excursionist)
คือผู้ที่มาเยือยชั่วคราวและพักอาศัย ณ สถานที่ที่ไปเยี่ยมเยือนไม่เกิน 24 ชั่วโมง รวมถึงผู้เดินทางโดยเรือสำราญ Cruise Travellers แต่ไม่รวมผู้โดยสารผ่าน (Transit)
ผู้มาเยี่ยมเยือนจะแบ่งตามเวลาและแบ่งตามถิ่นพำนัก กลุ่มที่รวมอยู่ในสถิติการท่องเที่ยวคือกลุ่มนักท่องเที่ยวและนักทัศนาจรที่มีวัตถุประสงค์ในการเดินทางหลากหลาย นอกจากนั้นยังแบ่งผู้มาเยือนตามถิ่นพำนักได้แก่
1.ผู้มาเยือนขาเข้า (Inbound Visitor)
2.ผู้มาเยือนขาออก (Outbound Visitor)
3.ผู้มาเยือนภานในประเทศ (Domestic Visitor)
ส่วนกลุ่มที่ไม่นับรวมอยู่ในสถิติการท่องเที่ยว คือ ผู้ที่เดินทางเพื่อประกอบอาชีพหรือแสวงหาผลประโยชน์ในสถานที่นั้น ๆ
วัตถุประสงค์ของการเดินทางท่องเที่ยว
วัตถุประสงค์ของการเดินทางท่องเที่ยวมรหลายประการสามารถแบ่งออกได้ 3 ประการใหญ่ ๆได้แก่
1.เพื่อความเพลิดเพลินสนุกสนานและพักผ่อน (Holiday)
2.เพื่อธุรกิจ (Business)
3.เพื่อวัตถุประสงค์อื่น ๆ
การเดินทางเพื่อความเพลิดเพลินสนุกสนานและพักผ่อน (Holiday)
วัตถุประสงค์ต้องการความเพลิดเพลิน สนุกสนาน รื่นเริง ทั้งนี้เพราะนักท่องเที่ยวเหล่านี้มีวันหยุดจำกัด วันหยุดที่มีจึงถูกใช้ไปโดยไม่นำเอาเรื่องของภาระหน้าที่ การงานเข้ามาเกี่ยวข้อง นักท่องเที่ยวต้องการหลีกหนีความจำเจของชีวิต เพื่อไปชมหรือสัมผัสกับสิ่งแปลกใหม่ ทั้งนี้รวมถึงการไปเยี่ยมเยือนเพื่อนหรือญาติมิตร (Visits to Friend and Relatives: VFR) ด้วย
การเดินทางเพื่อธุรกิจ (Business)
เป็นการเดินทางที่ควบคู่ไปกับการทำงานแต่มิได้มีวัตถุประสงค์เพื่อประกอบอาชีพ หรือหารายได้จากสถานที่ที่ไปท่องเที่ยวนั้น นอกจากนี้ยังหมายความรวมถึงการเดินทางเพื่อเข้าประชุม สัมมนา ท่องเที่ยวเพื่อเป็นรางวัลและจัดนิทรรศการ หรือที่เรียกว่า MICE (Meetings, Incentives, Conventions and Exhibitions)
การเดินทางเพื่อวัตถุประสงค์อื่น ๆ
อาจเรียกว่าเป็นการเดินทางด้วยวัตถุประสงค์เฉพาะ และสลับซับซ้อนมากกว่าการไปพักผ่อนหรือประชุม สัมมนา
ประเภทของการท่องเที่ยว
การแบ่งตามสากล ได้แก่การแบ่งโดยใช้ประเทศเป็นกำหนดได้แก่
1.การท่องเที่ยวภายในประเทศ (Domestic Tourism)
2.การท่องเที่ยวเข้ามาในประเทศ (Inbound Tourism)
3.การท่องเที่ยวนอกประเทศ (Outbound Tourism)
การแบ่งตามลักษณะการจัดการเดินทาง แบ่งออกเป็น
1.การท่องเที่ยวแบบหมู่คณะหรือที่เรียกว่า Group Inclusive Tour: GIT การท่องเที่ยวแบบนี้แบ่งออกเป็นอีก 2 ลักษณะ คือ กรุ๊ปเหมา และ กรุ๊ปจัด
2.การท่องเที่ยวแบบอิสระ เรียกว่า Foreign Individual Tourism: FIT การท่องเที่ยวประเภทนี้ นักท่องเที่ยวต้องการความเป็นอิสระ และมักเดินทางตามลำพัง
การแบ่งตามวัตถุประสงค์ของการเดินทาง
1.การท่องเที่ยวเพื่อความเพลิดเพลินและพกผ่อน
2.การท่องเที่ยวเพื่อธุรกิจ
3.การท่องเที่ยวเพื่อวัตถุประสงค์พิเศษ สามารถแบ่งออกได้ 5 ประเภทใหญ่ๆ ได้แก่
- การท่องเที่ยวเชิงนิเวศ (Ecotourism)
-การท่องเที่ยวเชิงสุขภาพและกีฬา (Health and Sport Tourism)
-การท่องเที่ยวเชิงศิลปวัฒนธรรม (Culture Tourism)
-การท่องเที่ยวเพื่อสัมผัสชาติพันธุ์และวัฒนธรรมพื้นถิ่น (Ethic Tourism)
-การท่องเที่ยวเพื่อการศึกษา (Educational Tourism)
องค์ประกอบของอุตสาหกรรมการท่องเที่ยว
การท่องเที่ยวเป็นกิจกรรมที่ประกอบด้วย การเดินทางจากที่หนึ่งไปยังอีกที่หนึ่งและกิจกรรมต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นในระหว่างอยู่ ณ สถานที่นั้น ๆ มนุษย์เรามีความต้องการพื้นฐานในการดำรงชีวิตเหมือนๆกัน ไม่ว่าจะเป็น ที่พัก อาหาร ยารักษาโรค เครื่องนุ่มห่ม สำหรับกิจกรรมสำหรับการท่องเที่ยวอาจมีมากกว่านั้น
อุตสาหกรรมการท่องเที่ยว จึงหมายถึง ธุรกิจท่องเที่ยวขนาดใหญ่ที่ต้องอาศัยแรงงาน การลงทุน เทคนิควิชาชีพเฉพาะ มีการวางแผน การจัดองค์กร และการตลาด เช่นเดียวกับอุตสาหกรรมประเภทอื่น ๆ
อุตสาหกรรมการท่องเที่ยวจะมีองค์ประกอบที่สำคัญ 2 ประการได้แก่
1.องค์ประกอบที่เกี่ยวข้องโดยตรงกับนักท่องเที่ยว
2.องค์ประกอบที่สนับสนุนกิจกรรมทางการท่องเที่ยว
องค์ประกอบที่เกี่ยวข้องโดยตรงกับนักท่องเที่ยว แบ่งออกเป็น
1.สิ่งดึงดูดใจทางการท่องเที่ยว
2.ธุรกิจการคมนาคมขนส่ง ทั้งทางบก ทางอากาศ ทางน้ำ
3.ธุรกิจที่พกแรม
4.ธุรกิจร้านอาหารและภัตตาคาร
5.ธุรกิจนำเที่ยวและมัคคุเทศก์
องค์ประกอบที่สนันสนุนกิจกรรมทางการท่องเที่ยว แบ่งออกเป็น
1.ธุรกิจการจำหน่ายสินค้าที่ระลึก
2.ธุรกิจการประชุม สัมมนา การท่องเที่ยวเพื่อเป็นรางวัล และการจัดนิทรรศการ
3.การบริการข่าวสารข้อมูล
4.การอำนวยความสะดวกทางด้านความปลอดภัย
5.การอำนวยความสะดวกในการเข้า - เมือง
ความสำคัญของการท่องเที่ยว
ทางด้านเศรษฐกิจ
1.สร้างรายได้เป็นเงินตราเข้าประเทศเป็นจำนวนมาก
2.การท่องเที่ยวก่อให้เกิดการหมุนเวียนและกระจายรายได้ไปสู่ท้องถิ่น
3.การท่องเที่ยวก่อให้เกิดการนำเอาทรัพยากรมาใช้อย่างคุ้มค่า
4.การท่องเที่ยวช่วยลดปัญหาการว่างงาน
ทางด้านสังคมและวัฒนธรรม
1.การท่องเที่ยวมีส่วนส่งเสริมให้เกิดความสัมพันธ์อันดีของมวลมนุษยชาติ
2.การท่องเที่ยวมีส่วนในการพัฒนา
3.การท่องเที่ยวมีส่วนในการลดปัญหาสังคม
4.การท่องเที่ยวมีส่วนในการช่วยฟื้นฟู
5.การท่องเที่ยวมีส่วนช่วยให้คนในสังคมรู้จักใช้เวลาว่างให้เป็นประโยชน์
ทางด้านการเมือง
1.การท่องเที่ยวช่วยส่งเสริมความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ
2.การท่องเที่ยวช่วยส่งเสริมความมั่นคงปลอดภัยและภาพลักษณ์ที่ดีให้เกิดมีแก่ประเทศ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น